Voeding
De voedingseisen van fazanten aan hun voer is afwijkend van de gedomesticeerde hoenders; ook hier zijn er verschillen tussen de parelhoenders, pauwen, kwartels, frankolijnen en kippen. Het voeren van legkippenkorrel kan maar is onder de norm die door onderzoekers is vastgesteld. Over het algemeen zijn de behoeften aan eiwit en vitaminen en mineralen hoger dan voor legkippen.
De voedingsindustrie hanteert over het algemeen lagere waarden dan die zijn vastgesteld voor in het wild levende hoenders. Dit betekent dat vaak naast de gangbare industriele voeders extra's dienen te worden verschaft.
Tevens dient men er op te letten dat groepen fazanten als tragopanen en koklasfazanten een grotere behoefte hebben aan groenvoer en deze dienen ook regelmatig in beschermd milieu te worden verstrekt.
De voeding van ruigpoothoenders vergt een andere benadering omdat hierbij ruwe celstof een belangrijke rol vervult; daarentegen zijn de kleine hoenders gebaat bij een tamelijk hoog eiwit gehalte.
De voeding van jonge dieren is anders omdat groei extra eisen stelt aan de voeding. Tevens dient het immuniteitssysteem te worden opgebouwd. Dit betekent dat deze voeders een aangepaste samenstelling dienen te hebben, die voor bepaalde vitaminen en aminozuren hoger is dan voor volwassen dieren.
Naast het voer vormt dagelijks vers drinkwater een onvermijdelijke taak van de verzorger om de dieren gezond te houden.